„Zielona infrastruktura – dlaczego należy o nią dbać”.

W dniu 10 października 2019 r.  – nasi studenci, spotkała się po raz kolejny z prof. Krzysztofem Kujawą z Polskiej Akademii Nauk, by uczestniczyć w wykładzie na temat zielonej infrastruktury.
Zielona infrastruktura występuje tak w środowisku miejskim, jak i wiejskim. Jej elementami są między innymi:

  • ekosystemy i tereny o wysokiej wartości przyrodniczej, takie jak: tereny zalewowe, podmokłe, obszary przybrzeżne, lasy naturalne itd.;
  • naturalne elementy krajobrazu, takie jak małe cieki wodne, kępy drzew, żywopłoty, które mogą służyć jako korytarze ekologiczne lub ostoje dla dziko żyjących gatunków;

Urbanizacja kraju i rosnący areał upraw powodują, że zielona infrastruktura zmniejsza się, co jest niekorzystne dla naszego zdrowia. Właśnie od wielkości infrastruktury zielonej zależy jakość życia obywateli. Ochrona przyrody stała się obecnie warunkiem naszego przeżycia, a nie fanaberią ekologów. Jesteśmy od siebie zależni – zwierzęta, grzyby, roślinność. Każde tzw. upraszczanie krajobrazu, czyli eliminacja terenów zielonych jest katastrofą ekologiczną dla wielu gatunków zwierząt, owadów. Prowadzący zwrócił uwagę na szkodliwość pestycydów szczególnie randapu, który niszczy wszystko.

Drzewa mogą żyć 300, a nawet 400 lat. Dobroczynna rola drzew przejawia się  między innymi w ten sposób, że drzewa są:
– źródłem drewna i magazynem węgla, przechwytując część CO2,
– wydzielają tlen, pochłaniają dwutlenek węgla ,poprawiając w ten sposób jakość powietrza,
– liście przechwytują pyły z powietrza i przez parowanie wody ochładzają lokalny klimat (duże drzewo działa jak 5 domowych klimatyzatorów,
– osłaniając budynki przyczyniają się do zmniejszenia kosztów ogrzewania,
– zatrzymują na liściach i podłożu wodę / 10 dużych drzew zatrzymuje rocznie ok. 45 tys. litrów wody opadowej,
– oczyszczają wodę z metali ciężkich i nadmiaru szkodliwych substancji, chronią przed hałasem, zmniejszając o ok. 50% jego odczuwanie dla ludzkiego ucha,
– są siedliskiem wielu roślin, zwierząt, grzybów,
– dostarczają okazji do poprawy sprawności fizycznej obywateli.

Korzyści, jakie czerpiemy z zadrzewień nazywamy usługami ekosystemowymi.
Próbę wyceny tych usług zrobiono w Nowym Jorku. Wyliczono, że 584 drzewa przyuliczne w tym mieście, dają korzyści w kwocie 142 mln USD/rok.
Rozwijanie sieci zadrzewień to inwestowanie w zieloną infrastrukturę, czyli jakość życia obywateli, a zastąpienie drzew nie jest możliwe.

tekst i zdjęcia – Irena Kramarska