Kolejne wyjazdowe, podwójne zajęcia studentów gostyńskiego UTW, tym razem w Lesznie. Pierwsze zajęcia to spotkanie z dr. Małgorzatą Halec w kawiarence Biblioteki Ratuszowej. Temat spotkania ,,Czytając Olgę Tokarczuk. Refleksje znad literatury”. Pani Małgorzata omówiła w zwięzły sposób całokształt twórczości naszej noblistki. Przedstawiła wszystkie publikacje książkowe, oraz adaptacje radiowe, telewizyjne, filmowe. Zarysowała tematykę utworów, podpierając się cytatami z jej twórczości. Wykład został dobrze przyjęty przez uczestników i uważam, że zachęcił niejednego słuchacza do czytelniczego kontaktu z tą wartościową literaturą. Dodam tylko, że Janina Małgorzata Halec sama jest pisarką. Napisała m.in. książki biograficzne, Dr. Bronisław Świderski, Mieczysław Kundela i ostatnio Pasjonująca Obecność.
Po kawowej przerwie i indywidualnym spacerze po Lesznie wszyscy studenci UTW spotkali się w Teatrze Miejskim. Miasto ma ambicje utrzymać własny teatr, dużo się o tym pisze i mówi, ale scena trwa nadal w panoramie kulturalnej tego miasta. Braliśmy udział w 80. minutowym przedstawieniu pt. ,,Ławeczka”. Historia spektaklu to dialog dwojga zwykłych ludzi, którzy być może są na pograniczu marginesu społecznego. Prowadząc rozmowę nie zawsze mówią sobie prawdę, ale tak naprawdę nie przerywają tego dialogu, stwarzają grę pozorów, tylko po to, aby osiągnąć miłość i stabilizację. Przedstawienie buduje dobry klimat na widowni i jest dobrym wypełnieniem czasu na sobotni wieczór. Wszystko jest zasługą dwójki aktorów. Pani Izabela Noszczyk z bogatym dorobkiem artystycznym w teatrach takich jak Legnica, Wrocław, Kalisz a ostatnio od 2008 roku związanej z teatrem w Łodzi. Artystka brała udział w kilku serialach np. Kiepscy, czy dwie role w Koronie Królów. W mojej ocenie aktorka ma „to coś” w sobie, co pozwala jej grać role komediowe. Scenicznym partnerem w sztuce jest Dariusz Taraszkiewicz aktor, reżyser teatralny, radiowy a także dyrektor DK w Rawiczu, współpracował też z Teatrem Muzycznym w Poznaniu. Obaj artyści nadali swą grą i talentami aktorskimi swoistą lekkość tej adaptacji teatralnej. A skoro poznaliśmy bliżej te osoby, to łatwiej będzie nam śledzić ich artystyczny rozwój.