Spotkanie z dr Donatą Dominik-Stawicką, autorką powieści o Bartoszu Wezenborgu
Muzeum w Gostyniu oraz Biblioteka Publiczna Miasta i Gminy w Gostyniu zapraszają na spotkanie autorskie z dr Donatą Dominik-Stawicką promujące książkę „Bartosz rycerz Wielkiej Polski” w poniedziałek, 27 maja 2024 roku o godz. 17.00 w sali konferencyjnej gostyńskiego Muzeum. Gostyń zajmuje w powieści bardzo ważne miejsce, wiemy, że po śmierci ojca – Bartosza w Gostyniu mieszkała jego żona i wychowywali się synowie Bartosza. Gostyń stał się własnością Wezenborga przez związek małżeński, a więc w powieści żoną Bartosza uczyniła pisarka Annę – jedyną córkę pana z Gostyniu. Miejscem bardzo ważnym dla bohaterów jest fara gostyńska, wiemy, że wieżę ufundował sam Bartosz, a jej budowę dokończyli synowie Bartosz i Janusz, którzy ufundowali w niej altarię i zamówili Msze Wieczyste za dusze swoich rodziców. Dlatego część akcji powieści „Bartosz rycerz Wielkiej Polski” toczy się w Gostyniu. Tu Bartosz poznaje swoją przyszłą żonę, tu chroni się Anna w czasie wojny Grzymalitów z Nałęczami, z Gostynia zostaje porwana córeczka Bartosza. W trzeci tomie cyklu o Bartoszu to Gostyń będzie głównym miejscem akcji, a bohaterami synowie Bartosza Wezenborga -- Bartosz starosta nakielski i Janusz nazywany często Gostyńskim.DONATA DOMINIK-STAWICKA – ostrowianka, literaturoznawca, historyk literatury, doktor nauk humanistycznych, absolwentka UAM w Poznaniu, poetka, prozaik, scenarzysta, laureatka kilku ogólnopolskich konkursów literackich, finalistka konkursu na scenariusz filmowy. Jest również badaczem literatury epoki romantyzmu, autorką kilku prac naukowych. Jako autor powieści posługuje się wieloma gatunkami, ale ulubionym jest powieść historyczna, legenda i baśń. Najnowsza książka „Bartosz rycerz Wielkiej Polski” jest efektem fascynacji historią średniowiecza, gruntownej znajomości tej epoki – jej historii i kultury, głównie okresu od XIII wieku do końca XV wieku, a także wynikiem badań nad życiem rycerza – starosty odolanowskiego i wojewody poznańskiego – Bartosza z Wezenborga, herbu Tur.
Odnaleziony przez autorkę średniowieczny spisany po łacinie dokument z 1416 roku, który po przekładzie na język polski brzmi:
W imię Pana, Amen. Pamięć o tych fundacjach ginie, jeśli nie zostaną one mocno potwierdzone przez podpisy świadków. Dlatego my, Bartosz i Janusz bracia Wezenborg, spadkobiercy Gostynia i Ponieca stawiamy i ustawiamy jeden ołtarz nowej fundacji w kościele parafialnym św. wyłącznie dla Boga i dla uzdrowienia i zbawienia dusz naszych rodziców i naszego zbawienia. Pierwej ofiarowaliśmy i daliśmy na rzeczony ołtarz trzy marki czynszu z łaźni w mieście Gostyń i sześćdziesiąt marek z dziewięcioma czynszami w źródłach, które leżą za bramą Kaliską pod Malinczą. A także dajemy na wspomniany ołtarz jedno mięso rzeźnicze z miejscowości Gostyń z wyceną od rzeźników krawców tam w miejscowości Gostyń. Którą to darowiznę i fundację wspomnianego ołtarza, wraz z nazwanymi podatkami, obiecujemy trzymać i utrzymywać należycie, starannie na zawsze. Ale utrzymanie wspomnianego ołtarza będzie spoczywać na nas i naszych prawowitych następcach. Ale aby ten dar i fundacja mogły nabrać większej mocy, sprawiliśmy, że niniejszy list został wzmocniony naszymi pieczęciami. Dana i wykonana w Gostyniu w poniedziałek, w wigilię świętego Michała Archanioła, roku Pańskiego tysiąc czterysta szesnastego, w obecności tych świadków: czcigodnego pana Zemanty, plebejusza w Strzelczach, dziekana wiejskiego i Pawła, plebejusza w Gostyniu, a także namiestnika Macieja w tym czasie w Gostyniu.
Z poważaniem Robert Czub
Dyrektor Muzeum w Gostyniu