Zwiedzamy Legnicę
Legnica prawa miejskie uzyskała kilka lat wcześniej niż Gostyń. Do roku 1946 nazywała się Lignica. Zwiedzamy to piękne miasto 7 sierpnia 2024 roku. W sumie jest nas 46 pań, w tym 13 z grupy spacerowej, która ten wyjazd zorganizowała.

Czeka na nas przewodniczka, pani Elżbieta Kot. Pani Elżbieta jest właścicielką Biura Podróży, a prywatnie mamą aktora Tomasza Kota.

  1. Zwiedzanie zaczynamy od dzielnicy Legnicy, tzw. Małej Moskwy. Przez ponad pół wieku stacjonował tutaj sztab północnej Grupy Wojsk Armii Radzieckiej. Do swojej dyspozycji zajęli oni około 1200 obiektów na terenie miasta. Stanowiło to ponad 30 % jego przedwojennej zabudowy. Najokazalsze obiekty użyteczności publicznej, szkoły, szpitale, sądy, urzędy i obiekty sportowe znalazły się we władaniu Rosjan. Tereny zajęte przez Rosjan były niedostępne dla Polaków, wejść strzegli uzbrojeni wartownicy. Największy kompleks rosyjski otoczony był dwumetrowym murem. We wrześniu 1993 roku Rosjanie opuścili miasto. My najpierw poruszając się powoli autokarem zwiedzamy tę dzielnicę.
  2. Zatrzymujemy się przed zamkiem, jednym z największych budowli Legnicy. Przez 750 lat był siedzibą i symbolem władzy terytorialnej, najpierw książąt piastowskich, później starostów habsburskich, pruskich i niemieckich urzędów rejencyjnych. Wchodzimy na dziedziniec i do pawilonu z reliktami kaplicy romańskiej.
  3. Kościół Mariacki – najstarszy obiekt sakralny w mieście wzmiankowany w 1203 roku, wielokrotnie przebudowywany. W Kaplicy Sukienników zachowały się gotyckie relikty z XV wieku. Obecny neogotycki kształt z dwiema jednakowymi wieżami nadano świątyni na początku XX wieku. Podziwiamy witraże – projekty wybitnych, niemieckich artystów.
  4. Filip, pomnik Satyrykonu – u jego stóp w roku 2006 powstała inicjatywa upamiętniania zmarłych wybitnych artystów. Autorem tablic był Zygmunt Januszewski, po jego odejściu tablice projektuje Tomasz Broda, a ich odlewy wykonuje Tomasz Ross. Znajdziemy tutaj m.in. Eryka Lipińskiego, Agnieszkę Osiecką, Jonasza Koftę, Wiesława Dymnego, Piotra Skrzyneckiego, Jeremiego Przyborę, Jana Kaczmarka, Marię Czubaszek, Wojciecha Młynarskiego.
  5. Pomniki dzieci – Julka, Edka, Florka
  6. Muzeum – w nim Międzynarodowa Wystawa Satyrykon, Legnica 2024, dalej wyroby z miedzi (jako, ze Legnica miedzią słynie) codziennego użytku, ozdobne, jubilerskie, piętro wyżej „Nie tylko Matejko. Wizerunki królów polskich według Aleksandra Lessera” i Malarstwo Miny Gampel „Tradycja i współczesność”.
  7. Mauzoleum Piastów we Franciszkańskim kościele pw. św. Jana Chrzciciela
  8. Obiad w Ratuszowej
  9. Półtora godziny na samodzielne zwiedzanie miasta, wypicie kawy, podziwianie domów, zieleni, pomników
  10. Wyjazd

O godzinie 19.00 jesteśmy w Gostyniu. Legnica to jedno z najpiękniejszych miast Polski. Nie było zniszczone w czasie wojny, więc przetrwało niemal w niezmienionej formie. Sporo budynków w centrum miasta rozebrano dla budulca, który wysłano na odbudowę Warszawy. W to miejsce postawiono bloki. Są one jednak pomalowane na różne kolory, z ozdobnymi dobudówkami u góry, że jakoś wpasowały się w tę starą zabudowę. Jesteśmy bardzo zadowoleni z tej wycieczki.

Tekst Aleksandra Biderman
Zdjęcia: Aleksandra Biderman, Maria Nowak