Wystawowo i wspomnieniowo…

Wystawowo i wspomnieniowo
Dzisiaj, 8 maja 2024 roku, w 13-osobowym składzie ruszamy do biblioteki. Chłodno, wieje wiatr. Jesteśmy umówieni na godzinę 9.20. Niemal co do minuty zjawiamy się w holu placówki gdzie oczekuje na nas pan dyrektor Przemysław Pawlak. Na piętrze jest wystawa fotografii pn. „Towarzystwo Czytelni dla Kobiet w Gostyniu 1907-1953”. Dyrektor szczegółowo zapoznaje nas z tematem. Towarzystwo Czytelni dla Kobiet to jedna z prężniej działających organizacji w Gostyniu. Z całą pewnością najliczniejsza. Powstało 20 października 1907 roku. Celem Towarzystwa było założenie własnej biblioteki oraz organizowanie spotkań i prelekcji. Na pierwszym spotkaniu swój akces zgłosiło 60 pań. Przewodniczącą została Maria Kobusińska. Spotkania dotyczyły życia i twórczości Adama Mickiewicza, Wincentego Pola, mowy polskiej, były wykłady z literatury niejednokrotnie urozmaicone przeźroczami. Pierwszy księgozbiór liczył 95 książek. Spotkania odbywały się w różnych miejscach w Gostyniu gdyż Towarzystwo nie posiadało jeszcze swojej siedziby. Stopniowo działalność organizacji rozszerzała się o referaty z historii, ekonomii, poezji, krajoznawstwa, deklamacje, śpiewy, recytacje, spotkania wigilijne, potem teatr, wycieczki poza teren powiatu, działalność filantropijną. W 1923 roku Towarzystwo liczyło 152 osoby.

Organizowano wystawy robót ręcznych w hotelu Polonia. Na spotkaniu w październiku 1927 roku poznański architekt Lucjan Michałowski dostarczył szkic nowej siedziby Towarzystwa Czytelni dla Kobiet. 9 września 1933 roku zakupiono parcelę pod budowę nowej siedziby przy ul. 3 Maja (dziś ul. Wrocławska 257). Biblioteka składała się wówczas z 2000 tomów. Od roku 1928 zakupiono kolejnych 1040 książek, a prenumerowano również wiele tytułów czasopism. Prace budowlane przy nowej siedzibie trwały od wiosny do jesieni 1934 roku. Okupant niemiecki zniszczył ogromną część książek należących do organizacji. Towarzystwo Czytelni dla Kobiet wznowiło działalność w 1946 roku. Funkcjonowało do 1953 roku, kiedy decyzją władz centralnych wszystkie organizacje społeczne zostały zlikwidowane. Budynek i ocalały po wojnie księgozbiór i majątek ruchomy przejęła Powiatowa Biblioteka Publiczna. Dziękujemy bardzo dyrektorowi placówki za tak wyczerpujące informacje. W zamian otrzymujemy magnesy z wielkimi postaciami Gostyńskiego Towarzystwa: Zofią Sokolnicką, Franciszką Wilczkowiakową i Ireną Stablewską.

Po tak dużej dawce kultury ruszamy na gostyński cmentarz. 2 maja został pochowany nasz kolega z grupy spacerowej, jeden z założycieli Gostyńskiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku i twórca słów do naszego hymnu, Tadeusz Wujek. Nie każdy mógł wziąć udział w pogrzebie więc dzisiaj postanowiłyśmy go odwiedzić, zmówić modlitwę i położyć mu na grobie od naszej grupy kwiaty.

W stołówce cukrowni Werni wypiliśmy kawę a ja na podstawie książki Tadeusza „Byłem robotnikiem Trzeciej Rzeszy” przedstawiłam koleżankom jego życiorys, a zwłaszcza trudne losy wojenne, pobyt w obozach i pracę w fabryce konserw w niemieckim Coburgu. Książkę otrzymała ode mnie Dorota jako nagrodę za największą liczbę spacerów oraz udziału w rajdach rowerowych w 2023 roku.

Przeszłyśmy 7 km.